13 Kasımda diksiyon dersiyle başladı akademi hayatım :) Beş hafta daha böyle sürecek. Diksiyon eğitimimi tamamladığıma hocaları inandırırsam level atlayıp oyunculuğa geçebileceğim. O kadar çok istiyorum ki tiyatroda başarılı olmayı, bir yerlere gelmeyi. Hayatımın geri kalanında yalnızca tiyatroyla ilgilenmek istiyorum. Tek dileğim bu. Umarım gerçekleştirebilirim.
İlk hafta derslerimize TRT spikeri Nuran KUTLUBAY girdi. Çok şık, çok sempatik biri. İlk hafta ünlü harfleri çalıştık. Nasıl okumamız gerektiğini öğrendik. Bu arada akademiye haftada iki kez gidiyorum ve 3er ders yapıyoruz. Tüm sınıfın en zorlandığı harf “E” harfi. Doğru telaffuz ettiğimi sandığım çoğu şey yanlışmış. Herkes yanlış okuduğu kelimeyi işaretliyor ve ona yoğunlaşıyor. Kulak zamanla alışınca insanın ağzı da doğru okumaya başlıyor. Şimdi televizyon izlerken hep yanlışlıkları yakalıyorum.
İkinci gün son derste hoca bir şiirle geldi sınıfa. Şiir tamamen tuzaklı kelimelerle dolu. Herkes tek tek sahneye çıkıp okudu dersi. Amaç sahne korkusunu biraz olsun atmak. İnsanlar bizi izlerken kekelemeden bir şeyler yapmaya başlamak :)
İkinci hafta derslerimizi Cihan ÜNAL ile birlikte yaptık. Diyaframımızı nasıl kullanacağımızı öğrendik. Tek nefeste 3 kez arka arkaya tekerlemeler okuduk. Nazım HİKMET’in “Dünyanın en tuhaf mahluku” şiirini çalıştık. Bu şiiri duyguyla okumayı öğrendik. Yani bu şiiri değil de nasıl tonlama, vurgulama yapabileceğimizi bu şiir üzerinden öğrendik. Ki bu şiir Nazım’ın en sevdiğim şiirlerindendir. Cihan ÜNAL’dan daha önce hiç dinlememiştim. Mükemmel okuyor. Azıcık karıştırdım youtube da var mıdır diye. Bir televizyon programında da okumuş.
Ders bitiminde Cihan ÜNAL ile sınıfça fotoğraf çektirdik. Fotoğrafı buraya eklemek isterdim ama kimseyi tam olarak tanımıyorum o yüzden koyamayacağım. İki haftanın özeti böyle canlar. Sevgiler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder