çocuk oyunu

Akademideki işleri bilenler bilir. Yetenek patlaması olmadığımı öğrenmemle benim patlamam bir olmuştu. Akademi bitti, sertifika için yetenek sınavlarını bekliyorum, bir yandan da “La bu tiyatro işi de olmayacak, neyin ucundan tuttursam? Parayı vursam?” diye hayaller peşinde koşuştururken facebookumda bir mesaj. Çağrı merkezinden bir arkadaşım telefonunu yazmış ve onu aramamı istemiş. Merak ettim görür, görmez aradım. Arkadan neredeyse fırtına sesi geliyordu. Yağmura yakalanmış sokakta, konuşamadık. Aradan bir iki hafta geçti o beni aradı görüşelim dedik ancak ben bir süreliğine annemlerin yanına gidecektim, buluşamadık. Maşukiyeden dönmeden bir gün önce aradı ve biz ertesi günü buluşmaya karar verdik. Yanında da benim liseden arkadaşım Kübra gelecekti. Kübra ve Gülşah üniversitede tiyatro bölümünü okumuşlar ve aynı evde kalıyorlarmış. Pofidik bir üçlü buluşma yaptık. Kadıköyde Piraye kafeye gittik. Çay, çorba, sohbet, muhabbet derken ikisi bir göz göze geldi, Kübra ben konuya giriyorum dedi ve bir çocuk oyunu çıkarmak istediklerini benimde onlarla oynayıp oynayamayacağımı sordular.

DA DA DA DAAAAN!

Kısmetin nereden çıkacağı hiç belli olmuyor canlar. Ekmek kapısı işte bak J Hemen atladım hiç düşünmedim. Hiiç bir işim yok oynarım dedim.

Akademide neredeyse hiçbir şey öğretmemişler onu fark ettim onlarla çalışırken. Resmen onlarla sil baştan yaptım. Bir sürü prova yaptık şimdiye kadar. O kadar keyif alıyorum ki çalışmalarımızdan anlatamam.

Oyunu, müziği, kostümü her şeyi her şeyi yaptılar. Bir kere beni eğittiler J ehehe Şimdi alınması gereken belgeler, şunlar bunlar var. Kısmetse önümüzdeki okul döneminde gençleri coşturacağız J

Bu arada kamerasını bize ödünç verebilecek biri var mı?

Sevgiler.